Léon Losseau en de Stichting

Léon Losseau werd geboren in Thuin in 1869 in een welgesteld gezin. Zijn vader, Charles Henri Losseau, was Arrondissementscommissaris en grootgrondbezitter; zijn moeder Hermeline Desmette, was erfgename van een rijke brouwersfamilie uit Soignies. In 1873, ten gevolge zijn overplaatsing naar het arrondissement Bergen, koopt Charles Henri Losseau een huis gelegen in de Rue de Nimy, dat iets meer dan een kwarteeuw later zal uitgroeien tot het prestigieuze herenhuis zoals we het nu kennen. Het is dus al op zeer jonge leeftijd dat Léon in Bergen komt wonen. Hij zou er tot aan zijn dood in 1949 blijven en de stad uitsluitend sporadisch verlaten voor een van zijn vele reizen. Losseau gaat studeren aan de Universiteit van Luik en wordt doctor in de Rechten en Politieke Wetenschappen. Hij wordt lid van de balie van Bergen maar zal uiteindelijk maar heel weinig zaken pleiten. Hij verkiest zich toe te leggen op zijn intellectuele activiteiten en talrijke interesses. Een van zijn vele interessegebieden, zijn liefde voor boeken, zorgt ervoor dat hij een bibliotheek opricht van meer dan 100.000 boeken.

Losseau was eveneens gepassioneerd door fotografie, zoals zovele welgestelde lieden uit zijn tijd. Hij laat een fotografisch laboratorium inrichten in de kelders van zijn huis en legt zijn hand op gesofisticeerd materiaal, waarbij hij zijn fotografisch arsenaal vaak met zich mee neemt om levensmomenten vast te leggen.

De advocaat uit Bergen was een bijzonder actief lid van talrijke intellectuele en artistieke verenigingen, in die mate dat hij zijn woning inrichtte als een intellectueel, wetenschappelijk en artistiek ontwikkelingscentrum. Hij schreef er talrijke bijdrages voor dagbladen en gespecialiseerde tijdschriften en pleitte er voor de oprichting voor een Hof van Beroep en een Staatsuniversiteit. Zijn wensen zouden pas na zijn dood worden ingewilligd.

Tijdens zijn leven organiseerde hij tal van evenementen in zijn woning: ceremonies, dansfeesten, conferenties met projecties geïllustreerd…. Losseau knoopte nauwe banden aan met tal van illustere personen uit zijn tijd, waaronder Raoul Warocqué of Paul Otlet, aan wie we met name de Universele Decimale Classificatie en het Universeel Bibliografisch repertorium te danken hebben, die trouwens vandaag nog steeds worden gebruikt. Naast hun ontmoetingen wisselden ze regelmatig brieven uit over deze projecten, waarbij ze een diepgaande humanistische kijk op de hen omringende samenleving hanteerden. Ze waren ervan overtuigd dat de toegang tot kennis een factor was voor de welvaart en vrede voor de hele mensheid.

Hoewel zijn bibliotheek hoofdzakelijk uit juridische publicaties bestond, wordt Losseau voor eeuwig geassocieerd met de literatuur en met name met de poëzie door de ontdekking in 1901 van de originele uitgave van Une Saison en enfer (een Seizoen in de hel) van Arthur Rimbaud, die vernietigd werd geacht.

Voor zijn dood uitte Losseau zijn wil dat zijn levenswerk – zijn huis – verder gezet werd. In 1952 werd een Stichting opgericht die tot op vandaag eigenaar is van zijn woning.

Deze Stichting vertrouwde het beheer van dit prachtige erfgoed toe aan de Provincie Henegouwen, die er een centrum voor Henegouwse Literatuur vestigde en er een ambitieus programma met toeristische en culturele activiteiten in het leven riep. Staan voortaan op de agenda: thematische bezoeken in verschillende talen, ontmoetingen en activiteiten voor liefhebbers van literatuur, conferenties en tentoonstellingen, vaak gerelateerd aan het erfgoed dat Léon Losseau ons naliet.